ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Στις κορυφές των δέντρων είναι το μυστικό
μου το 'παν δυο πουλιά π' αγαπηθήκαν στο δειλινό.
Τ' άκουσα να το λένε και να το τραγουδούν
πως οι τυφλοί οι μάγοι στα σπλάχνα το κρατούν.
Το χάραμα γεμίζει τα μάτια των παιδιών
και στις χρυσές ανθίζει καρδιές των ποιητών.
Μα όταν βυθίζει ο ήλιος και χάνεται το φως,
σαν Άγιο βγαίνει μύρο στα χέρια κοριτσιών.
Στις όψεις των μαρτύρων χαράζεται γλυκά
και τις μορφές Αγίων γλυκαίνει ευλαβικά.
Πέρα από τ' αστέρια είν' ένα μυστικό,
που οι τυφλοί γνωρίζουν οι μάγοι των καιρών.
Κανένας δεν το ξέρει, κανείς δεν το 'χει δει,
μόνο το μεσημέρι σκορπίζει στη σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου