ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΤΡΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1.Άγρυπνη ουτοπία, κρυφή νοσταλγία,

προαύλιο ονείρων και στεναγμών οδοδείχτες,

άναρχα και ατέλειωτα

σημάδια στον ορίζοντα,

κράχτες, φεγγίτες ουρανού και γης,

με γοητεύσατε….

2.Ανάγκη είχε η σπίθα τη δοξολογία.

Τα όνειρα του αποσπερίτη

έγιναν δέσμες λουλουδιών

κι εγώ δέσμιος των ονείρων.

Σε ποιον να προσφέρεις λίγα λουλούδια;

Δεν υπάρχει κανείς εδώ κοντά.

Η σπίθα έγινε φωτιά, έγινε καπνός…

3.Παροικία της μεγάλης σου ιδέας

είναι η γη,

εργοτάξιο στα χέρια καλλιτέχνη,

μα το κορμί, χώμα και αρμύρα,

σαν καράβι αργοναύτη,

από λιμάνι σε λιμάνι

στα τολμηρά ταξίδια

πλέει κι αποπλέει….

                                                 ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΑΔΑΜ"