ΤΑ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΤΩΝ ΓΑΤΩΝ

Όταν οι γάτες ουρλιάζουν αυτό είναι πόλεμος,
και τα σκυλιά δεν θα πονέσουν ποτέ.
Οι γάτες, αλήθεια,
έχουν εφεύρει ένα θαυμάσιο τρόπο να αμύνονται,
με τα ουρλιαχτά τους δίαιση
να εισβάλλουν μέσ' τον ύπνο των νεκρών,
να εισχωρούν σε προτομές ηρώων,
σ' αγχόνες νεαρών παλικαριών μουντά να κρύβονται,
με την κραυγή κατάστικτη σαν σώμα σκοτωμένου.

Οι γάτες ξέρουν το τραγούδι της σιωπής,
που αιώνες τώρα ψυθιρίζουνε φυλές τσιγκάνων,
γυμνές μες της βροχής το κλάμα σαν πλαγιάζουν
κι ορφανεμένους ουρανούς χωρίς πουλιά να μελετούνε
ώσπου το γκρίζο να γενεί φωτιά και φως!
του κόσμου ο πόνος άρτος στο τραπέζι απάνω.

Απόψε η νύχτα είναι των σκυλιών,
που νικητές αργά θα περιφέρουνε κουφάρια γάτων,
με υγρές φωτογραφίες θ' ακολουθήσουν νικημένοι φορτηγά,
που μέσα νοσοκόμοι θα στοιβάξουνε μορφές αγίων
ολόγιομες μονάχα από θλιμμένες απουσίες.

Ποτέ δεν κατάλαβες τι ήθελα να σου πω,
αφού πάντα στα χείλια μου ένα ποίημα σκάλωνε,
που δεν γνώριζες τη μουσική του...