ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Αυτός ερευνούσε τα κοντά και τα μελλούμενα,
τα πεφταστέρια που διέγραφαν άγνωστη πορεία,
τα λουλούδια που φύτρωσαν ανάμεσα στην χλόη
κι ίσως να πατηθούν από τα πόδια των παιδιών,
όμως η οσμή τους θενά μένει πάντα
στην ανάμνηση της νιότης.
Όμως εγώ τον διάβαζα χαρτί γραμμένο,
στάλα διάφανης βροχής
κρυσταλλωμένης στα βλέφαρα
κι ήθελα μέσα του
να καθρεφτίσω την όψη μου,
να ενσαρκωθώ το φως
από τη θάλλουσα ψυχή του,
πίσω να πάρω τα λάφυρα της άβυσσος,
να επιβεβαιώσω τα όπλα μου,
να κατοχυρώσω την ύπαρξη μου.
"Αμνηστία" 2011
